„Raduj się, ziemio, opromieniona tak niezmiernym blaskiem,
a oświecona jasnością Króla wieków, poczuj, że wolna jesteś od mroku, co świat okrywa!”
(z Orędzia Paschalnego)
Ekscelencje – Drodzy Bracia Biskupi tradycji łacińskiej i wschodniej, Drodzy Bracia Prezbiterzy i Diakoni, Siostry i Bracia Zakonne, umiłowani w Chrystusie Siostry i Bracia!
W tę świętą noc Wigilii Paschalnej, kiedy cały Kościół Chrystusowy, zarówno tradycji łacińskiej, jak i wschodniej, przeżywamy wspólnie uroczystość tajemnicy zmartwychwstania Pańskiego, zwracam się do Was wszystkich z radosnym orędziem wielkanocnym:
Christus resurrexit a mortuis, mortem morte superavit, et viventibus vitam donavit. Alleluia! Christus surrexit, vere surrexit . Alleluia!
Chrystus zmartwychwstał z martwych, śmierć pokonał śmiercią i żyjącym życie przywrócił. Alleluja! Chrystus zmartwychwstał, prawdziwie zmartwychwstał . Alleluja!
( Missale Romanum, Liturgia Horarum)
Z wielką radością i nadzieją kieruję do Was te słowa wielkanocnego orędzia w chwili, kiedy przed kilkudziesięcioma minutami, w sposób uroczysty, w pięknym liturgicznym śpiewie Exultetu – orędzia paschalnego, Kościół oznajmił całemu światu tę oto prawdę, że „ Jezusa Nazarejczyka, Męża, którego posłannictwo Bóg potwierdził wam niezwykłymi czynami, cudami i znakami, jakich Bóg przez Niego dokonał wśród was, o czym sami wiecie, tego Męża (…) , Bóg wskrzesił Go, zerwawszy więzy śmierci, gdyż niemożliwe było, aby ona panowała nad Nim(…) Tego właśnie Jezusa wskrzesił Bóg, a my wszyscy jesteśmy tego świadkami. ( Dz. 2 ,22-24,32).
„Zdobny blaskiem takiej światłości, raduj się, Kościele święty, Matko nasza! „
Umiłowani
W tę niezwykłą noc zmartwychwstania Pańskiego, w roku Wielkiego Jubileuszu 2025 jako pielgrzymi nadziei, wraz z Apostołami i świętymi Niewiastami, staramy się na nowo odkrywać tę tajemnicę. Tajemnicę zmartwychwstania przepełniającą również i nasze życie niezwykłą nadzieją. Przeżywając świętą liturgię Wigilii Paschalnej, medytując święte teksty zaczerpnięte z historii zbawienia i odkupienia rodzaju ludzkiego, coraz mocniej uświadomiliśmy sobie, że to właśnie tajemnica zmartwychwstania naszego Pana Jezusa Chrystusa stanowi źródło naszej wiary i jest fundamentem naszego życia.
Śmierć starła się z życiem i jako nieodłączny towarzysz ludzkiego życia, po buncie pierwszych rodziców, została na zawsze pokonana przez śmierć Chrystusa.
Najmilsi,
mimo, że musimy przejść przez jej bramę do wieczności, to po zmartwychwstaniu Pana przepełnia nas nadzieja, że i my w Nim zmartwychpowstaniemy. Tajemnica zmartwychwstania podnosi do nowego poziomu nasze ludzkie życie. Od chwili poranka wielkanocnego otwarły się dla człowieka bramy w Królestwie Niebieskim, a życie wieczne stało się darem, który może być dostępny dla każdego z nas, o ile uwierzymy i przyjmiemy oczyszczający chrzest w imię Trójcy Przenajświętszej.
Radość wypływająca z tajemnicy tej świętej nocy i wielkanocnego poranka, z tajemnicy pustego grobu Chrystusa, jest tym większa, bo ukazuje nam, że zmartwychwstanie Jezusa otwiera przed nami drogę do nowego życia – życia pełnego miłości, nadziei i pokoju.
Niech ta prawda, którą kontemplujemy w tym świętym czasie, będzie dla każdej i każdego z nas wezwaniem do prawdziwej wewnętrznej przemiany. Jezus zmartwychwstał, abyśmy i my mogli zmartwychwstać, aby nasze serca mogły się otworzyć na Jego miłość, abyśmy mogli pokonać wszystko to, co nas w życiu przytłacza. Byśmy umieli zwyciężać walkę z grzechem, lękiem, smutkami i bólem dotykającym nas w naszym codziennym życiu.
Umiłowane Siostry i Bracia
Zmartwychwstanie Jezusa, to nie tylko fakt historyczny, ale także i nade wszystko wydarzenie duchowe, które codziennie również w naszym pokoleniu i do końca świata, będzie dawało szansę na nowe, lepsze życie, pełne nadziei, mimo perspektywy krzyża, szansę na prawdziwą odnowę w Chrystusie.
Przeżywając dzisiaj, w roku jubileuszowym, tę wielką tajemnicę, musimy jednak pamiętać, że zmartwychwstanie Chrystusa jest nie tylko zaproszeniem do kontemplacji, ale również do działania.
Zmartwychwstanie Jezusa wytycza nam nową drogę, którą możemy pójść. Wraz z Chrystusem możemy naprawdę żyć pełnią życia, z nadzieją, z wiarą, z miłością. Zmartwychwstały Pan wzywa nas do tego, byśmy nie tylko cieszyli się Jego zwycięstwem, ale byśmy stawali się świadkami tego zwycięstwa w naszym codziennym życiu.
Zmartwychwstanie Pana to również wezwanie do przekraczania naszych dotychczas nieprzekraczalnych barier i ograniczeń, naszych egoizmów, naszych lęków. To z tej tajemnicy i cudu zmartwychwstania płynie nasza moc, byśmy żyli pełnią życia, byśmy byli światłem dla innych, byśmy nieśli pokój, który pochodzi od Zmartwychwstałego Pana.
„Ta zaś świątynia niechaj zabrzmi potężnym śpiewem całego ludu.”
Siostry i Bracia
Zmartwychwstały Chrystus wzywa nas dzisiaj, abyśmy stali się na prawdę solą ziemi i światłem świata. Ale jak mamy być światłem, jeśli w naszych sercach ciągle brakuje prawdziwej radości, która płynie z przekonania, że Chrystus prawdziwie zmartwychwstał? Jak mamy być solą ziemi, jeśli nie będziemy nosić w sercu tej nadziei – nadziei pielgrzymów idących za Chrystusem, która pochodzi z tej wspaniałej prawdy o zwycięstwie życia nad śmiercią?
W tę świętą noc zmartwychwstania Pańskiego, Chrystus wzywa nas, byśmy i my stali się prawdziwymi świadkami Jego zmartwychwstania, abyśmy w naszym życiu ukazywali Jego obecność, Jego miłość i Jego dobroć, szczególnie w czasach, które niosą ze sobą niepokój, cierpienie i podziały.
Rok Jubileuszowy to rok wielkiej łaski, ale i wielu trudnych doświadczeń, które Bóg stawia przed nami. Świat stanął w obliczu wielu wyzwań – podejmowania prób zgaszenia pożogi wojen w Ziemi Świętej, w Strefie Gazy i w Ukrainie. Walki z coraz bardziej rozlewającym się od południa ubóstwem, niesprawiedliwością, ale i laicyzacją, i sekularyzacją naszego życia.
Dlatego zmartwychwstały Pan zaprasza nas, byśmy nie tylko modlili się za tych, którzy cierpią, ale byśmy sami stali się narzędziami Jego boskiego pokoju i sprawiedliwości. Chrystus zmartwychwstał, by przemieniać ten świat, i to zadanie zostało powierzone każdemu z nas. W czasie, gdy wiele osób boryka się z trudnościami materialnymi, emocjonalnymi i duchowymi, my jako Kościół jesteśmy wezwani do tego, by nieść pociechę, nadzieję i pomoc. Aby głosić Ewangelię nie tylko słowem, ale także naszym życiem, by ewangelia stawała się prawdziwie częścią naszego życia.
Zmartwychwstanie Pana i jego duchowe owoce są wieczne i nigdy nie przeminą. Chrystus wciąż zmartwychwstaje w naszym życiu. On wciąż przynosi nowe życie do tych miejsc, które wydają się martwe, przynosi nadzieję tym, którzy jako pielgrzymi nadziei, idą przez „ciemną dolinę, ale zła się nie ulękną” bo zmartwychwstały Jezus jest z nimi. Jezus zmartwychwstały wciąż objawia się ludziom szukającym prawdy, którzy szukają sensu życia, którzy pragną znaleźć odpowiedź na swoje pytania i rozwiązanie swoich problemów.
My jako Jego uczniowie, pielgrzymiej nadziei, jesteśmy wezwani do tego, by stawiać pytania o sens naszego życia w świetle zmartwychwstania, by codziennie pytać siebie, jak możemy bardziej kochać, jak możemy być bardziej sprawiedliwi, jak możemy być bardziej radośni i łagodni, jak możemy wprowadzać w życie Bożą miłość.
Zmartwychwstały Pan obdarza nas tym wszystkim, czego potrzebujemy, byśmy stawali się świadkami niosącymi prawdziwie Bożą nadzieję. Tylko w pełnej jedności z Chrystusem możemy zrozumieć prawdziwą siłę, która drzemie w każdej chwili naszego życia. Dziś, w tę święta noc zmartwychwstania Pańskiego, pamiętajmy, że to zaproszenie ma nam posłużyć nie tylko po to byśmy świętowali i cieszyli się, ale nade wszystko po to byśmy się zmienili. Zmartwychwstanie Pana zmieniło życie Apostołów, czy pozwolimy, aby i zmienił nasze życie?
Niech więc każdy z nas doświadczy mocy, która płynie z pustego grobu Jezusa Chrystusa, niech w naszych sercach zapłonie ogień, który nie zgaśnie. Niech ta świątynia oraz świątynie naszych serc zabrzmią potężnym śpiewem będącym wyrazem naszej wdzięczności Bogu za Jego wielki dar, dar cudu zmartwychwstania Jezusa Chrystusa, który czyni nas pielgrzymami przepełnionymi nadzieją na spotkanie ze zmartwychwstałym w Jego Królestwie. Niech zmartwychwstały Pan obdarzy Was swoim błogosławieństwem
Z modlitwą, błogosławieństwem oraz wiarą, nadzieją i miłością do zmartwychwstałego Pana,
Biskup Adam Rosiek
Pierwszy Biskup Kościoła
Wielkanoc, 2025
Dodaj komentarz