(Łk 1,26-38)
Bóg posłał anioła Gabriela do miasta w Galilei, zwanego Nazaret, do Dziewicy poślubionej mężowi, imieniem Józef, z rodu Dawida; a Dziewicy było na imię Maryja. Anioł wszedł do Niej i rzekł: „Bądź pozdrowiona, pełna łaski, Pan z Tobą, błogosławiona jesteś między niewiastami”. Ona zmieszała się na te słowa i rozważała, co miałoby znaczyć to pozdrowienie. Lecz anioł rzekł do Niej: „Nie bój się, Maryjo, znalazłaś bowiem łaskę u Boga. Oto poczniesz i porodzisz Syna, któremu nadasz imię Jezus. Będzie On wielki i będzie nazwany Synem Najwyższego, a Pan Bóg da Mu tron Jego praojca, Dawida. Będzie panował nad domem Jakuba na wieki, a Jego panowaniu nie będzie końca”. Na to Maryja rzekła do anioła: „Jakże się to stanie, skoro nie znam męża?” Anioł Jej odpowiedział: „Duch Święty zstąpi na Ciebie i moc Najwyższego osłoni Cię. Dlatego też Święte, które się narodzi, będzie nazwane Synem Bożym. A oto również krewna Twoja, Elżbieta, poczęła w swej starości syna i jest już w szóstym miesiącu ta, która uchodzi za niepłodną. Dla Boga bowiem nie ma nic niemożliwego”. Na to rzekła Maryja: „Oto Ja służebnica Pańska, niech Mi się stanie według twego słowa!” Wtedy odszedł od Niej anioł.
Gwiazdo zaranna , śliczna jutrzenko, Niepokalana Mario panienko! Bez pierworodnej zmazy poczęta, módl się za nami panienko święta!!! ( z pieśni).
Bracia i Siostry! Umiłowane Dzieci Maryi!!!
Tak śpiewamy dzisiaj, obchodząc wielką uroczystość Maryjną – Niepokalane poczęcie NMP. Czas zadumy i powagi adwentowej zostaje dzisiaj przerwany radosnymi okrzykami i śpiewem. Dlaczego? Gdyż w Adwencie Kościół obchodzi taką pełną radości uroczystość jak Niepokalane poczęcie NMP. Pismo Święte mówi, że ludzkość oczekiwała na narodzenie Zbawiciela tysiące lat. Śpiewamy też o tym oczekiwaniu na Mesjasza w pięknych pieśniach adwentowych. „(…) Świat przez grzechy nieszczęśliwy, czekał w nocy głębokiej (…)”. Narodzenie dziewczynki Maryi, były pierwszym zwiastunem wschodzącego słońca – czyli Jezusa. Dlatego Maryję nazywamy: Jutrzenką, gwiazdą Zaranną, która zwiastuje nadchodzący dzień, „ dzień łaski”, narodziny Zbawiciela. Jezus Chrystus jest jak najściślej złączony ze swoja Matką i dlatego Maryja posiada przedziwne laski i przywileje, takie, jak: łaska niepokalanego poczęcia, czyli całkowitej wolności od grzechu pierworodnego. Ze wszystkich ludzi na ziemi, którzy urodzili się w stanie grzechu pierworodnego, jedynie NM Panna została od niego zachowana, ustrzeżona. Dlatego Anioł przy powitaniu powiedział do Niej:” Bądź pozdrowiona pełna łaski”. Naród polski przez wieki bardzo czcił Maryję i wierzył niezachwianie w Jej kult jako Niepokalanej Poczętej. W czasach współczesnych jej czcicielami byli: św. Stanisław Papczyński, który odnowił zakon Marianów w Polsce, św. Maksymilian Kolbe, sł. Boży kardynał S. Wyszyński, św. J. Paweł II i wielu innych. O Maryi pisali najwspanialsze wiersze wielcy wieszczowie narodu, jak: Adam Mickiewicz, Zygmunt Krasiński, Juliusz Słowacki czy Stanisław Wyspiański. *) Matka Boża jest najpiękniejszą spośród wszystkich ludzi na świecie. O Niej Anioł powiedział:” Łaski pełna, Pan jest z Tobą, Błogosławiona jesteś między niewiastami”. Bóg pochylił się nad Nią, rozmiłował się w Niej i obdarował wszelkimi możliwymi darami. A zatem:” cała piękna jesteś Maryjo i nie ma w Tobie zmazy grzechu pierworodnego”.
Bracia i Siostry! Umiłowane Dzieci Maryi!!! Pozostaje nam pytanie co robić, byśmy jako dzieci Maryi, byli do Niej podobni? Starajmy się żyć, jak Bóg przykazuje, a Kościół Święty naucza, a wtedy będziemy do Maryi bardzo podobni i sprawimy Jej największą radość. AMEN.
Dodaj komentarz